Ilse Degreef: "De angst laat zich niet zomaar wegklikken"

Zondag vond in het Koninklijk Paleis een herdenking van de aanslagen in Brussel plaats, twee maanden na datum. Het is nog mààr twee maanden geleden. En toch gaat het leven verder. De ene heeft misschien heel gemakkelijk de draad weer opgepakt, de ander doet daar wat langer over. Iedereen gaat er anders mee om. 

Eén van onze Belgische 'topdokters', Ilse Degreef, merkte dat ze met een zekere angst bleef zitten. "En dat was zich al tien jaar aan het opbouwen, sinds 9/11 eigenlijk al." 

Ik was voortdurend angstig om zaken te ondernemen. Ik annuleerde congressen, afspraken, ... uit angst dat er iets kon gebeuren.

Ze merkte dat de angst haar leven begon te beïnvloeden, zeker het voorbije jaar. Ze durfde ook niet langer naar Brussel te komen. 

Na de aanslagen van 22 maart besefte ze dat ze de angst niet langer over haar leven wilde laten regeren. Om die reden is ze ook bewust Brussel gaan bezoeken. "Mijn ogen zijn opengegaan. Het is echt een mooie stad, zelfs met de militairen. Het is de moeite om buiten te komen." 

Het leven is niet voorbij, we moeten voort. Het blijft een moeilijke strijd, want de angst is niet van de één op de andere dag weg. Ilse blijft alert rond zich kijken.

Je moet ermee leren leven, je kan het niet zomaar wegklikken. 

Ook aan haar kinderen probeert ze duidelijk te maken dat ze niet in een hoekje moeten blijven zitten. "We hebben met het gezin een reis geboekt naar New York. Ze zijn nog wel een beetje bang, maar op die manier kunnen we de cirkel rond maken."