Maud Vanhauwaert neemt poëtisch afscheid van Bar du Matin

In alle vroegte op zondagochtend
Op een onchristelijk uur, nog voor de mis, waren ze daar
De schilder, de schrijver, de muzikant, de speler
De zon was al gerezen, alsook het deeg van de pistolets

Ze praatten er over het leven, de schoonheid, de troost
In woorden die de ether invlogen als een zwerm spreeuwen
In alsmaar nieuwe duikelende formaties
Die in een droomwolk bleven hangen boven hen die rustig ontwaakten

Ik wou dat het kon eindigen zoals Suskes en Wiskes
Met een ondeugende knipoog van de barvrouw
Waarachter de belofte trilt
Wacht maar, in een nieuw verhaal kom ik terug

Beluister hier het poëtisch afscheid van Maud Vanhauwaert.